Het rode snoer

Het rode snoer op de rode bank

Wat een aangename verrassing,

dat oranje-rode verlengsnoer

op de ubu-rode bank tegenover de kopieerruimte

op de tweede verdieping.

Dat vraagt om een foto.........

Zwart gebouw in het donker

Zwarter dan zwart, kan dat?


Als ik tijdens de donkere dagen voor Kerst naar de bibliotheek fiets 's ochtends is het tegen achten nog steeds lekker donker.


Vandaag maak ik een mini-omweg: ik wil de bibliotheek met de fel-verlichte parkeergarage ernaast fotograferen vanaf het Oxfordpad.

Dus ik maak een foto vanaf de Toulouselaan. Het resultaat valt mij niet mee, kijk maar. Veel zwart met zeer vage contouren en wat witte vlekken die de verlichting moeten voorstellen.


Als ik vlakbij de bibliotheek ben, op de Cambridgelaan, probeer ik het nog maar eens; deze keer beperk ik mij tot het gebouw.
Een foto van een zwart gebouw in het donker ziet er zo uit:



Ik vind het toch wel apart!

Alpinisme in de Universiteitsbibliotheek Utrecht!

Rinkelende karabiners

stijgklemmen
gehelmde jongemannen
gordels, zekeringen, standplaatsen
en touwen, overal touwen!
spons, zeem, emmers, trekkers:
glazenwassers in aktie.
Dit alles in de hal van de bibliotheek.

Ik had me al regelmatig

afgevraagd hoe de raampartijen gezeemd moesten worden. De hoogte van het gebouw en van de ramen is enorm, erg veel mogelijkheden voor hoogwerkers (binnen in het gebouw dus) of voor die hangende bakjes (hangplekken) kon ik niet ontdekken. Ladders?????
Nou nee, te hoog, te link.

En ziedaar: er bestaan bedrijven die gespecialiseerd zijn in alpinistisch ramen zemen.

De hal, op de eerste verdieping. Het gebouw heeft er zes!

Vanuit mijn werkkamer zijn de alpinisten-glazenwassers goed te bewonderen.

De zesde verdieping!
Zachtjes heen en weer schommelend worden de kozijnen onder handen genomen.

De droom van de architect en de bibliothecaris

Een clean office.

De architect en de bibliothecaris zitten te brainstormen over de kantoorruimtes in de nieuwe bibliotheek:

".........Hmmm........De wanden en plafonds zwart,
de vloerbedekking muisgrijs,
waar mogelijk melkglazen scheidingswanden,
zwarte kasten tegen die zwarte muren,
en dan witte bureaus.....
Nee, nee, nee !!! Geen bureaus, witte werkbladen,
mooie strakke witte werkbladen, en dan geen ladenbloks.
Dit wordt een modern gebouw, daar hoort een clean office bij.
Alles is al bijna digitaal, papier is niet meer van deze tijd.
Ja, ja, ja!!! ......"

De architect en de bibliothecaris zijn wild enthousiast.
Zij zien het voor zich: dat strakke zwart en die witte lege werkbladen.
Een schitterend contrast. En zo rustgevend.....

Het klinkt inderdaad mooi, maar de werkelijkheid ziet er iets anders uit:

Even de benen strekken

Een Arbo loopje door het gebouw
fototoestelletje mee
oh, dat is mooi
oh en dat ook,
klik-klik-klik
Klaar!

Dankzij die bewegende panelen

De panelen met wilgenprint,

inderdaad, wilgenprint,
- en geen bamboe-, riet-, cannabis- of wortelloofprint
(dus dat vraagstuk is hierbij ook opgelost met dank aan één van de rondleiders) -
zijn bijzonder fotogeniek.

Zij geven het gebouw iets.... laten we zeggen iets levendigs,
en niet alleen omdat ze bewegen.

Zonder de bewegende panelen zou het bibliotheekgebouw inderdaad massief en monolithisch zijn.

Van onderaf genomen mét hun reflecties. Dit is één van mijn favoriete foto's.

************

Vanaf de buren, om precies te zijn vanaf de eerste verdieping van het Langeveldgebouw, kijk ik op de raampanelen waarachter zich mijn werkkamer bevindt.

De ramen van binnenuit

Prachtig, die ramen in de centrale hal.

En vanuit mijn werkkamer. Ik ben een bofkont, ik kan zowaar een boom zien.

De zesde verdieping biedt een mooie doorkijk op de nieuwe studentenflats.

En dat dak? Dat is het garagedak.

Alweer de rode bank

Met mensen erop ziet de anders zo rechtlijnige, strenge rode bank er ineens heel leuk uit.

Raadselachtig zwart hol

Daar sta je dan, in een zwart hol, waar alleen de vloer wit is.
Voor de goede orde: het is een publieksruimte, geen werkplek!

Het zijn de lockers, met sleuteltjes, voor het publiek.

Tuinkunst of kunsttuin

Deze blog over de nieuwe universiteitsbibliotheek is een ontdekkingstocht.
Het kijken, fotograferen, nadenken over wat ik zie en over wat ik wil laten zien verschaft inzicht.
Dit gebouw is vooral een kunstwerk, een kunstwerk waarin ook gewerkt en gestudeerd wordt.

Los van het feit dat de werkplekken mij bepaald niet bekoren zie ik meer en meer het bijzondere, ja het mooie van het gebouw.....

Er is ook een soort tussentuin, gelegen tussen de bibliotheek en de uiterlijk in dezelfde stijl gebouwde parkeergarage.

Is het een kunsttuin of is het tuinkunst,
is het een kunstige of een gekunstelde tuin

Eerlijk gezegd: geef mij maar de botanische tuin

Rood

Het is tijd voor wat leven in de brouwerij na al het zwart

De beveiliging zit er rood bij

Twee rode banken

Verzuchting

Wat vind ik het jammer dat ik geen foto's gemaakt heb van de bouw van de ub!

Dit is mijn allereerste digitale plaatje, het was 27 juli 2004, de dag van de verhuizing van mijn sector.

Het was ook mijn eerste werkdag na een vakantie van vijf weken......

:-)

Wilg...? Of toch bamboe?

De prints op de ramen, de reliëfs op de wanden, zijn het nou wilgen of is het bamboe?

In eerste instantie, tijdens één van de rondleidingen voor medewerkers, toen het gebouw nog in aanbouw was, werd er gesproken over bamboeprints en -reliëfs.

Later zei iemand anders, ook weer tijdens een rondleiding, dat het wilgenprints waren.

Oh.

Echt belangrijk is het natuurlijk niet, of misschien juist wel.

Stilleven

's ochtends acht uur
het is stil in de hal
geen student te bekennen
de balie onbemand
of onbevrouwd
alleen een schoonmaker
of schoonmaakster
is aan 't werk
een stofzuiger met snoer
een achteloze bezem
op de reflecterende vloer:
stilleven met stofzuiger

A room with a view

Uitzicht op de hal
a room with a view

Volle maan

Een inktzwarte lucht
een volle maan
verder niets.....

Een pikzwarte muur
een lamp
niet minder
niet meer.....

Iets over trappen

De trap van de hal naar de tweede verdieping vanaf verschillende standpunten.

Een aparte posting over traplopen is under construction!

Hier wordt vergaderd.......!

In de wandelgangen wordt dit 'de vissenkom' of 'het aquarium' genoemd.

(Eerlijk gezegd kan ik nu even niet op de officiële naam komen).

Goed zichtbaar, ook vanuit de grote hal en vanaf de wandelgangen wordt hier heel wat geëvalueerd, overlegd en vergaderd door o.a. afdelingen, sectors, projectgroepen, managementteam en dienstraad.

Hier heeft het gebouw dus een open karakter!

Op naar de werkplek!

Opgewekt peddel ik naar mijn werk in de Black Box.
Sommige delen van het parcours ogen zelfs landelijk.

Eénmaal binnen in het gebouw stiefel ik door een zwart-grijze betonnen gang naar de lift.

Het interieur van de lift ziet er zeer opwindend uit, wat de kleur betreft. Knalrood, net zoals de balies.
Een zelfportret.

Vervolgens loop ik door een wit-zwarte gang met links en rechts melkglazen wanden (de architect is niet alleen gek op beton, maar ook op melkglas) naar mijn werkkamer.

Taratatatata.....het doel van de tocht: mijn bureau!

Wilgenprints en -reliëfs

De wilgenprints op de raampanelen. De donkere vlakken zijn wilgenreliëfs.

De prints. Hoe langer ik ernaar kijk, hoe mooier ik ze ga vinden!

Zo, van iets dichterbij zie je ze nog beter. Is het niet net vitrage?

(Ik houd helemáál niet van vitrage....)

De panelen vormen de zonwering. Sommige kunnen open en dicht. Als de zon schijnt, sluiten ze met veel misbaar. Dat gebeurt automatisch. Schijnt ie niet, de koperen ploert, dan gaan ze open, ook met veel kabaal. Waait het te hard, dan blijven de panelen gesloten, zon of geen zon.

De wilgenreliëfs op de zwarte wanden

Erg veel foto's van de wilgenreliëfs heb ik nog niet gemaakt. Ik snap wel waarom: teveel zwart. Maar kijk, toch nog iets: een deur, met reliëf. Gelukkig!

Liefhebbers van wilgen komen aan hun trekken!

Jawel, knotwilgen.

Opsmuk

Op diverse plekken in de bibliotheek vind je leuke hoekjes met een fonteintje

een frisdrankautomaat

of een brandslang

Koffiemachine

Een koffiemachine is een belangrijk, onmisbaar attribuut voor de werkende mens.
Verse met de hand gezette koffie verdient verre de voorkeur, maar alla, ik vind een kopje cappuccino uit de automaat op z'n tijd niet te versmaden.
Zwarte koffiemachine in zwarte pantry, het is even zoeken.
De vrolijk gekleurde rode afwasborstel met zuignap doet het hier goed!